Hani derler ya mecazi anlamda, Kuzu postuna bürünmüş kurtlar var. Hakikaten çok yerinde söylenmiş ve yıllarca dillerden düşmeyen bir söz. Zamanımızda böylesi kişilere çokça rastlıyoruz.

Veya yüzüne karşı farklı arkandan farklı söz sarf edenleri görüyoruz. Maalesef ikiyüzlülüğün de ötesinde çok yüzlü bir toplum olmuşuz. Niye böyle olumsuz yollara tevessül ederiz.Bir türlü aklım almıyor.

İki kişi hizmete talip olur. Birisi çok çalışır çevresine faydalı olur. Halkın refahı ve mutluluğu için gecesini gündüzüne katar. Ben bu insanlara nasıl hizmet ederimde hakkın rızasını kazanırım diye düşünür.Bir şeyler üreterek halkın yüksek teveccühünü kazanır. Diğeri ise çalışmaz gününü gün yapar. Armut piş ağzıma düş misali pişmiş armut’u löp löp boğazına atar. İşte o kişi benim burada bir gün rahatımı bozarlar düşüncesi ile çalışan kişiyi sevmez.

 Ortada hiçbir sebep yokken hiç durmadan, yön değiştiriyor, fikir değiştiriyoruz. Düşünce hayatımızda kafalarımız allak-bullak olmuş. Dolayısıyla yaşantımız da öyle. Dün canımızdan daha fazla sevdiğimiz kişilerden bugün acaba neden nefret ediyoruz. Dün canımız feda olsun dediğimiz dava, fikir ve şahısların bugün amansız düşmanı oluveriyoruz. Dün savunduklarımızı ve yıllarca peşinde koştuklarımızı bugün hiçbir meşru sebebe dayandırmadan reddediyor, ortada hiçbir şey yokken düşman kesiliyoruz. Geçmişte yaptığımız çalışmalardan, hizmetlerden dolayı pişmanlık duyuyoruz.

Beşeri münasebetlerde saygı, sevgi ve hoşgörüyü ön plana çıkarmak ve adı üzerinde hoşgörü ve iyi niyet, fert, aile, toplum ve devlet hayatına can veren, hayat veren değerlerdir.

Şahsiyetli bir insan bu değerlere sahip olan kişidir. Ama kişi şahsiyetsizse, kuzu postuna sarılan kurt olur. İnsanların yüzüne karşı farklı arkandan farklı farklı tavırlar takınır, tıpkı bunları zamanımızda çıplak gözle gördüğümüz gibi. Üstün derecede hazımsızlık sergiler. Böylesi davranışları neden veya niçin yaparlar bir türlü akıl erdiremiyorum.

Dürüst olmak gerekiyor. Yaşadığımız toplumda horlansak da, çeşit çeşit sıkıntılar çeksek de, “İnci yere düşse de değerini kaybetmez” diye bir söz vardır.İnci misali yerlerde sürünsek te değerimizden hiçbir şey kaybetmeyiz.

Ancak, insanlığımızdan taviz verir, Allah’ın rızası yerine kulların rızasını almaya çalışırsak, neticede en yüksek makamlara gelsek, Karun gibi zengin olsak, fanilerin alkışlarını, takdirlerini kazansak ne çıkar. Kaybedenlerden oluruz.

Toz gibi göğe erişsek bile Allah katında, Salihler yanında hiçbir değerimiz olmaz. Hazreti  Mevlana ne güzel söylemiş."Nice elbiseler gördüm içinde adam yok. Nice adamlar gördüm üstünde elbise yok."