Ülkemizde insan emeğinin sudan ucuz olduğunu biliyorduk da ömrünün de bu kadar ucuz olacağını bilmiyorduk.

Erzurum’da Beş TEDAŞ görevlisi göz göre, göre barajda boğularak can verdi. Bu olayın bir benzeri asırlar yıl öncesinde olsaydı kimsenin kimseye diyeceği bir şey olmazdı. Çünkü O yıllarda haberleşmemizi güvercinlerle sağlıyor; ulaşımımızı da sallarla yapıyorduk.

Düşünebiliyor musunuz iletişim çağının zirve yaptığı, ulaşım çağının olağanüstü olduğu ve teknolojinin sınırları zorladığı bu çağda Beş can pisipisine ölüp gitti. Bu rahmetliklere bu görevi veren amirde hiç mi akıl yoktu da yarısı buzla kaplı bu baraja can yeleksiz ve dört kişilik bisikletle beş kişiyi bindirerek göreve gönderdi? Erzurum’da hiç mi helikopter yoktu da ta Malatya’dan helikopter gecikmeli geldi?

Neresinden bakarsanız bakın bu ihmaller zincirinin hiçbir savunulacak yanı yoktur. Aksine bu ve benzeri yaşanmış olaylardan da hiçbir ders alınmamış. Olan yine bu ölen bu garibanlara ve bunların acılı ailelerine olmuştur. İstediğiniz kadar soruşturma açın ve istediğiniz kadar ceza verin bu beş canı geri getirmeyecektir. Zaten suçlularının devlet muhataplı olduğu davalarda merak etmeyin kimseye bir şey olmuyor; olan yine mazlumlara oluyor.

Umarım bu bir son ders olur diyeceğim ama insan ömrünün sudan ucuz olduğu ülkemizde hiç de umutlu değilim.