Kendimize öyle bir eziyet ediyoruz ki demeyin gitsin. Dünyayı cennet yapmamız o kadar basitken, zor olan şeyi, yani dünyayı cehenneme çevirmeyi gayet güzel beceriyoruz
Bu mübarek ramazanı şerifte bile, fitneyi fesadı, yalanı dolanı, iftirayı, çamur atmayı, ayaklara ip takmayı kalplerimize doldurarak adeta sıkıntıdan patlıyoruz.
Patlamayalım kardeşim karnımız dar olmasın dünya geniş herkese yeter. Genci yaşlısı, kadını kızı, öğrencisi öğretmeni çiftçisi esnafı, vs olarak hepimiz işimizi doğru yapmıyoruz ?İstisnailer kaideyi bozmaz?
Hesabımıza gelmeyen bir kişi için, masumane durduğuna bakma, onun masumane yüzünün arkasında adeta şeytani bir yüz var diyerek o insanı başka birilerine kötüleyerek bir şeyler kazanmaya çalışan zavallı insanlar ne kadar zelil ve aşağı olduğumuzun farkında değiliz. Allah hepimize bu Ramazanı Şerif yüzü suyu hürmetine hidayet nasip etsin ve düştüğümüz bu tür kötü halden kurtarsın.
Maalesef üç kuruşluk menfaat için insanların haysiyetiyle şerefiyle oynar hale gelmiş bir kısım insanlara itibar ediyoruz.
Yaşadığımız dünyayı neden kendi elimizle bu kadar berbat ediyoruz bir türlü aklım almıyor.. Bir dilim ekmeği, mücadele ederek kazanmak mümkün. Gerine gerine çalışmak yerine, kişilerin sırtından bir yerlere tutunarak kazanç sağlamak dürüst insana yakışmaz?
Helâlından kazanarak helâlından yemek var iken, başkalarının kazancını gasp etmeye çalışıyoruz. Allah´a giden, cennete varan bir yol tutmak hem fıtratımızın, hem saadetimizin gereği iken, neden cehennem yollarını tercih ediyoruz ki!
Bazı insanlar, hem ateşe doğru yürüyor, hem de bu yürüyüşe gülerek haksız kazanç elde etmeye çalışıyor. Bu tip insanlar dürüstlükten bahsedemezler. Çünkü dürüst değildirler
Bazı gülmelerin ağlamaktan da beter olduğu unutulmuş. Bazı insanları güçlü zannederek etrafında durmayı şeref bilenler ve onu dost görünler eninde sonunda hüsrana uğrayacaklardır. Toplum olarak basiret dünyasının yabancısı olmuşuz.
Bizim dostumuz kendimiz olmalı, özümüz olmalı yani sağlam kurulan temeller olmalıdır. Üzülerek söylüyorum bizi başkalarına satan insanları iyi ayırt etmek gerekiyor.
Dürüst ve helal kazanç varken, neden sellerin sürüklediği çöpe, kurtlar sofrasındaki kuzuya dönüyoruz ki!
Namert kapısında izzet, merhametsizlerden rahmet dilenir olmuşuz.
Yazık ömür geçiyor toplum olarak ne hallere düşmüşüz! Ufkumuz daralmış, umudumuz kırılmış. Namert kapısında izzet, merhametsizlerden rahmet dilenir olmuşuz. İlim ve irfana burun kıvırmış, körü körüne yaşmaya başlamışız.
Secde zevklerinden mahrum kalıp, gösterişli soytarılara tapmışız. Yüce zevklerden cüce zevklere tevessül etmişiz. Kendimizden soğumuş, hep yabancıdan yana bakmışız. Problemi çözmek varken üzerini kapatmışız.
Nesilleri hakikatle donatmak varken, yaldızlı lâflarla, beylik sloganlarla şartlandırmış ve aldatmışız kendimizi.
Kusura bakmayın sizlere bu gün pembe bir tablo çizemedim. Ama ne yazık ki bunları yaşıyoruz. Tüm çıplaklığı ile doğrudur ve zamanımızda cereyan etmektedir. Lütfen beyler eşek arısı ile bal arısını ayırt edelim. Şu kısa dünya hayatı çabuk geçer ve son gün gelir çatar.
aksarayhaberci@hotmail.com
