Yaşamın değerli ve kısa olduğunu para ve güç için insanların birbirlerini bir hiç yüzünden kırmalarının ne kadar anlamsız olduğunun farkına varmadan yaşayıp gidiyoruz.

Sonuçta hepimiz dünyada misafir değil miyiz? Bir gün bu misafirlik bitecek ve asli vatanımız olan öbür âleme göçüp gideceğiz.

Bütün dünya bizim olsa, bütün cihanın hakimi olsak, herkes önümüzde saygı dursa, bir elimiz yağda bir elimiz bal da olsa, bir gün bu fâni dünyadan ebedi aleme yürüyüş mezarlıkta ve kabirde başlayacak.

Dünyada yaptıklarımızla baş başa kalacak, ne yapmışsak onun karşılığını göreceğiz.

Öyleyse imanımızda, amellerimizde, ibadetlerimizde, akraba ilişkilerimizde, komşu ilişkilerimizde iş ilişkilerimizde İslam toplumunun ortak kullanmış oldukları değerlerde, oldukça dürüst olalım.

Dünyanın geçici heveslerine aldanmayalım. Basit, değersiz dünyevi çıkarlar için ebedi hayatımızı harap etmeyelim.

Kulluğumuzu ve tüm sorumluluklarımızı büyük bir kararlılıkla, kesintisiz devam ettirelim. Bilelim ki, her türlü hayır, her türlü fazilet, dünya, ukba huzur ve saadeti İslam’dadır.

Onsuz hayat, değersiz bir hayattır, İlkelliktir, Gericiliktir ve yobazlıktır. Gerçek medenilik, gerçek aydınlık, gerçek insanlık İslam’ı yaşamakla mümkündür.

Aksini ispat etmeye çalışmak çok büyük bir abdallık olacaktır. Bilmeliyiz ki, çaba ve gayretlerimizin, bütün karşılığını alacak olan yine biziz.

Mal ve mülkün, soy ve sopun asla fayda vermeyeceği bir günde fayda verecek olan sadece Salih amellerimiz, çevremizle iyi geçinmek, fakirin fukaranın hakkını gözetmek, öksüzün ve yetimin hakkını kollamak, Ölüm gelmeden önce ölüme hazırlanmak, hesaba çekilmeden önce nefsimizi hesaba çekmek basiretini göstermeliyiz.

Ölüm gelip çatmadan önce, her günümüzü Dünyadaki son günümüz olarak kabul edip ona göre hareket etmeliyiz ve ibadetsiz geçen gün ve saatlerimizin ölü zamanlar olduğu bilinci içinde bulunmalıyız.

aksarayhaberci@hotmail.com