İnsanoğlu Dünya hayatında başarılı olabilir. Ama o başarısını. Adil olmakla, dürüst olmakla süsleyemez ise, o başarı bir gün unutulup yok olacaktır veya başarı hedefine ulaşmayacaktır.

Çünkü bizim ecdatlarımız başarılarını adil ve dürüst olmakla elde etmişlerdir. Mazlumu zalime, iyi kötüye, zayıfı güçlüye ezdirmedikleri için, asırlarca ayakta durmuşlar ve üç buçuk kıtaya hüküm sürmüşlerdir.

Gittiği her yere, dini, adaleti, güzel ahlakı ve dürüstlüğü İl İl Memleket Memleket, Kıta Kıta, elden ele, dilden dile gönülden gönül’e nakşetmişlerdir

Osmanlı İmparatorluğunun temelleri atılırken Osman Gazi ile Şeyh Edibali Hazretleri arasındaki tavsiyeler gözümüzden kaçmamalıdır. O Tavsiyelerden ufak bir bölümünü bugün sizlerle paylaşmak istedim.

Şeyh Edibali Hazretleri Osmanlı İmparatorluğunun kurucusu Osman Gazi ye şöyle diyor.

Oğul! Kuvvetlisin, akıllısın ve kelamlısın. Ama bunları nerede ve nasıl kullanacağını bilmezsen, sabah rüzgârlarında savrulur gidersin.

Öfken ve nefsin bir olup aklını mağlup eder. Bunun için daima sabırlı, sebatkâr ve iradene sahip olasın... Milletin, kendi irfanı içinde yaşasın. Ona sırt çevirme, her zaman duy varlığını. Toplumu yönetimde diri tutan da bu irfandır.

Oğul!..Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir. Haklı olduğun mücadeleden korkma, bilesin ki atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler.

En büyük zafer nefsini tanımaktır... Ülke idare edenin oğulları ve kardeşleriyle bölüştüğü ortak malı değildir...

Vaktiyle yanılan atalarımız, sağlıklarında devletlerini oğulları ve kardeşleri arasında bölüştürdüler. Bunun içindir ki, yaşayamadılar, yaşatamadılar. İnsan bir kere oturdu mu yerinden kolay kolay kalkamaz Kişi kıpırdamayınca uyuşur.

Uyuşunca laflamaya başlar. Laf dedikoduya dönüşür. Dedikodu başlayınca gayri iflah etmez. Dost düşman olur. Düşman canavar kesilir.

Akacak kan, boş yere akmamalı. Ona yol ve yön lazım. Zira kan, toprak sulamak için akmaz. Kişinin gücü bir gün tükenir ama bilginin ışığı, kapalı gözlerden bile içeri sızar. Aydınlığa kavuşur. Hayvan ölür semeri kalır, insan ölür eseri kalır.

 Gidenin değil, bırakmayanın ardından ağlamalı, bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli. Savaşı sevmem... Ama bilirim ki kılıç kalkıp inmeli. Ama bu yaşatmak için olmalı...

Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise sessizliktedir. Bağırarak sevilmez, görünerek de sevilmez. Geçmişini bilmeyen, geleceğini de bilemez. Osman! Geçmişini iyi bil ki geleceğe sağlam basasın.

 İşte sevgili okurlarım, sevgili dostlarım. İnsan elde ettiği başarıyı adil ve dürüst davranmayıp kötü emellerine alet ederse o başarı bir gün hava kaçıran balon gibi yok olacaktır. Ondan sonra bu toplum onun başarısını unutup gidecektir.