Bir zamanlar pusulamızı kaybetmiş durumda gözümüzü ve gönlümüzü dışarıya, yönümüzü vahşi batıya dönmüştük. Sanki kurtarıcımız onlar, onlardan başka kurtarıcı yokmuş gibi bedenen ve fikren kayıvermiştik. Öyle bir kayış ki, sürekli felaketlerle sarsılıyor, felâket üzerine felâket yaşıyorduk!

Biraz geçmişe, yetmişli seksenli yıllardaki güzel Türkiye’min istikrarsız dönemlerine gidersek şunları göreceğiz. Yıllarca horlandık, İnsan yerine konulmadık, bizi o duvardan bu duvara vurdular, iliklerimize kadar sömürdüler, bütün maddi ve manevi değerlerimizden soyutladılar, tüm bunlara rağmen felâketin boyutlarının farkında olamadık.

 Sanki bütün duyu organlarımız felç olmuş, ya da uyuşturucu kullanan bir bağımlı haline getirilmiştik. Çeşit çeşit korkularla kabuğumuza çekilmiş, nemelazımcı, vurdumduymaz bir toplum olmuşuz. Bu nemelazımcı ve vurdumduymaz halimizden dolayı bir haramî karşısındaki korkak bezirgâna dönmüşüz.

Okuduğum bir hikâyede, haramî bezirgânın bütün mallarına el koymuş. Sırtındaki Abasını, bacağındaki şalvarını ve üzerindeki yeleğini almış, bakmış ki harami, bezirgân da hiçbir tepki yok, karşısında tirtir titriyor, sonunda göyneğini de almış ve çekip gitmiş. Bezirgân dağ başında çırılçıplak ortada kalmış.

Gözümüz ve gönlümüzün İslam’dan ve insanlıktan, kokuşmuş vahşî batıya kaydığı, niyetimizin bozulduğu günden beridir, batılı ve içimizdeki batıcı haramîler bütün manevî değerlerimizi teker teker soymaya ve bizi o korkak bezirgân gibi çırılçıplak bırakmaya azmettiler ve kısmen de muvaffak oldular.

Ülkemiz zenginleşiyor. İnsanlarımız artık Avrupa ya meyletmiyor. Devlet büyüklerimiz Avrupa liderlerinin karşısında dimdik duruyor. Keşke bugünleri babamda görseydi. Rahmetlinin ömrü kifayet etmedi.”Allahım bu ülke liderleri ne zaman dimdik duracak derdi”. İşte o günler geldi.Fakat babam rahmetli oldu bugünleri göremedi. Eğer görseydi çok mutlu olurdu sanırım.

O özene bezene sevdiğimiz medeniyet timsali sandığımız medeniyetsiz ve cani insanlar Türk milletini her platformda dışlamaya başladılar Vay efendim Filistin’e sahip çıkıyorsunuz, vay efendim Mısır’a sahip çıkıyorsunuz, vay efendim şu, vay efendim bu diye propagandaya devam ediyorlar. Bizim yüzümüze başka arkamızdan başka davranan bu insanlara nasıl bel bağlanır, nasıl güvenilir.

Ama benim ülkem, benim Türkiye’m tüm engellemelere rağmen, bacaklarımızdan asılmalarına rağmen,içerideki  ve dışarıdaki şer güçlerine rağmen,eninde sonunda dünya lideri olacak.

Kısacası sözün özü şudur. Türk’ün Türk ten başka dostu yoktur ve tarih boyunca da olmamıştır. Bugünden sonrada olmayacaktır, olması a mümkün değil. Adamların içinde bitmeyen tükenmeyen bir kin var. Bunları bir türlü içlerinden söküp atamıyorlar. Ama başaracağız inşallah.

 Niye atamıyorlar az çok bunu herkes bilir. Bizim ecdadımız Osmanlı imparatorluğu bu insanlara doğruyu ve adaleti götürmüş ve eşit davranmış. Eğer o ecdadımız bunlara eza cefa etseydi durum bugün daha farklı olurdu.

Ama Osmanlının bu torunları tekrar tüm dünyaya adalet, hoş görü, iyi niyet ve güzellikleri götürecek.Bize kötülük yapsalar da kalleşlik içerisinde olsalar da biz, iyi niyetimizle ve adil duruşumuzla adalet timsali olacağız inşallah.