“Eğmeden Bükmeden Baştan Söyleyeyim; Bu Adam Benim.”

Böyle birisi olmasaydım; insanların gerek duydukça kullandıkları eşyadan bir farkım olmazdı. Hayatım boyunca hep mağdurların yanında oldum; çok mağdurluk yaşamamın da bunda payı büyüktür. 

Benim bu halim toplumda kimilerince yadırgandı, kimilerince de kınandı ve kimilerince de takdir gördü. Varsın olsun ben böyleyim.Bundan böyle tüm aykırılıklarımı bölümler halinde yayınlayacağım.

DOLMUŞTAN İNDİRİLİP KOVULDUM

Üniversite öğrencilik yıllarımda Ankara’da Dikmen-Kızılay hattı dolmuşunda gidiyoruz. Şoför aldığı paraları saydı ve geriye dönerek: “Beyler bir kişi parasını vermemiş” Dedi. 

Yolculardan tık yok. Az gittik şoför tekrar yüksek ve asabi bir sesle;“Beyler duymadınız mı bir kişi parasını vermemiş kardeşim; hakkımı helal etmiyorum” Dedi. Yolculardan yine tık yok. 

Dayanamadım; yolculara dönerek: “Kardeşim kimse O parasını vermeyen versin; hepimiz zan altında kalıyoruz” Dedim. 

Tam ben sözümü bitirdim ki; tüm minibüstekiler bana kötü, kötü baktı ve içlerinden birisi: “Yoksa O vermeyen sen misin?” Demez mi? 

Bunun üzerine dolmuş; kazık gibi durdu ve şoför bana dönerek; “İn Lan Aşağıya.” İstersen inme karşında koltuğunun altında kafana indirecek bir çakal dolmuşçu var. Dolmuşçunun bana söylediği sıfatla kendime; “ Sanan Ne Lan.” Diyemedim.

Sevgi ve Saygılarımla