Yazıma nereden başlayacağımı inanın bilmiyorum, içim kan ağlıyor. Salı günü Güneydoğuda bir helikopterimizin düşmesi sonucu 12 şehidimiz var. Bunun içinde tabi yargı mensuplarımızda bulunmaktadır. Bu çocuklar bizim çocuklarımız ve evladımız. Acının en büyüğünü aileleri yaşamaktadır. En büyük tesellim ise hain bir saldırı sonucu şehit olmamaları. Rabbim onları cennetine koysun, ailelerine de büyük sabırlar versin.

Bazı hainler sanal alem yolu ile polislerimizin şehit olmalarına sevinmiş görünse de, bu millet evlatlarının sonuna kadar arkasındadır. Onların bizim can güvenliğimizden tutun, huzur içinde yaşamamız için görev yapmaktadırlar.

Onlar verilen görevleri yerine getiren kahraman güvenlik kuvvetlerimizdir. Onlar aydan gelmedi, bizim içimizden giden gariban ailelerin çocuklarıdır. Buna sevinmek ve eleştirmek hinlikten başka değildir..

Bir gün öncede PKK saldırısında bir uzman Çavuşumuz şehit olmuştur. Hanımı 8,5 aylık hamile o sevinci, evlat sevgisini ve mutluluğunu yaşayamamıştır. Daha dünyaya gelmeden babasız kalan minik yavru ömür boyu baba şefkati görmeden yaşayacaktır.

Şimdi aklıma gelen bir husus ise, referandumda Hayır veren aklıselim Müslüman ve milliyetçi olduğunu söyleyenler şimdi nasıl bunu ispat edecekler? PKK ile aynı yönde hareket etmelerini nasıl anlayacağız? Bunu nasıl ispat edecekler, vicdanları rahat olacak mı?

Ben olaya şu parti, bu parti veya şahıs olarak bakmıyorum. Vatanseverliklerini kimseye vermeyen vatan hainleri ile beraber hareket etmelerini nasıl izah edecekler? Hani vatan severdik, bu vatan için canımızı verirdik, hani bu vatan için ölürdük? Hani kahrolası PKK idi? Şimdi nasıl onlarla aynı yolda hareket ettiler? Keşke hiç sandığa gitmeselerdi.

Hani Türkün Türk´ten başka dostu yoktu? Yedi düvel Avrupa hainleri Türkiye ye karşı birleştiler. Nasıl oldu da onları sevindirebildik? Liderinize ve kişilere kızabilirsiniz, onlara karşı tavır alabilirsiniz amenna. Ama bu bir şahıs meselesi değil ülke meselesi idi.

Liderine kızmak ve şahıslara kırılmak PKK ile aynı yerde yer almayı gerektirmez. Hani vatan severdik, nasıl oldu da vatana ihanet edenlerle aynı safta yer aldık. Ben en fazla buna kızıyorum. Evlatlarımızı, askerimizi ve polisimizi şehit edenlerle aynı safta olmaya kızıyorum.

Eğer şahıslara kızsa idim inanın bende Hayır verebilirdim. Şahıslar birer fani bugün var yarın yok. Onlarda dört gün sonra oturdukları koltuklan düşecekler. Onlarda bizim gibi sıradan olacaklar belki sokakta selam verenleri olmayacak.

Hala Polisimizin şehit olmalarına sevinenleri hepimiz görmemiz lazım. Sayın Cumhurbaşkanı da fani oda bu dünyadan ahirete göçüp gidecek. Bu dünya kimseye kalmayacak, herkes zamanı geldiğinde gidecek. Ama bu ülke ebediyen hür ve huzur içinde devam etmeli. Gelecek nesiller için huzurlu bir ülke olmalıdır.

Son olarak şunu belirtmek isterim ki, referandumda herhangi bir olay olmadan sakin ve huzur içinde bir seçim atlattık. Ayrımcılığa ve karşıtlığa son vermemiz gerekmektedir. Birlik ve beraberlik içinde huzurlu yaşamalıyız. Görüşlerimiz ve düşüncelerimiz ne olursa olsun birbirimize yanlış gözle bakmamalıyız.

Yüce Rabbim tekrar şehitlerimize rahmet ve ailelerine sabır versin. Ülkemizin de başı sağ olsun.