Basın, siyasetin soluk borusudur. Siyasette basının olmazsa olmazıdır. Siyaset insanlarla ve insan topluluklarıyla yapılır.

       İnsanlara ve topluluklara en iyi şekilde ulaşma vasıtası basın-yayın organlarıdır. Tabi olarakta basın içinde en kıymetli ve tükenmez CEVHER de siyasettir.

       Yani, basın siyasete, siyasette basına muhtaçtır. İkisi birbirinden beslenir. İkisi birbirine bağımlıdır. Bu iki güç, Aksaray, Türkiye, vatan, millet, bayrak, inanç ve milli kültür doğrultusunda birleşirse; DEVLET ve MİLLET kazanır.

       İki güç;  örf,  adet, hak ve hukuk çizgisinde birleştiğinde, namuslu, dürüst bilge, insanlar her iki kesimde daha çok yer alacağından, toplumlarda, hizmet ve aydınlanma da artar.

        Bu iki güç, şahsi çıkar, kin, garaz peşinde koşarsa DEVLET ve ÜLKE ileri değil geriye ve hüsrana gider.  Basınla siyaset çatışırsa anarşi ve krizler çıkar, halk birbirine girer. Birlik ve beraberlik bozulur, halkın, morali bozulur,  mutluluğu yok olur.

       Basın hürriyetinin,  sağlıklı ve etkili kullanılması da KÜLTÜR gerektirir. Kültürün yeterli olmadığı yerde basın silahı çok tehlikeli olabilmektedir. İlimiz ve Ülkemiz bundan çok çekmiştir halen de çekmektedir.

       Basın ve siyasi güç birbirini ezmeye ve yok etmeye kalkmamalıdır. Çünkü İlimizin Ülkemizin birlik ve beraberliğinde ortak paydadır.

       İlimizin, Ülkemizin birliği yok olduğunda bu iki güç de doğal olarak yok olacağını bilmeli ve de hiç aklından çıkarmamalıdır.

       Her türlü rejimde en etkili denetim vasıtası BASINDIR. Bunu siyasetçilerin asla unutmaması gerekir. Basının da, siyasilerden beklediği hoşgörüyü esirgememeleri lazım.

       Kalem, kullanılması zor olan SİHİRLİ ve GÜÇLÜ bir vasıtadır. Duruma göre yıkar, öldürür, kurar, yaşatır. Kalem, duymayan kulaklara ses, görmeyen gözlere ışık götürür. Bazen de gören gözleri kör, duyan kulakları sağır eder.

       Kanunlara, törelere bağlı ve kişi hak ve mahremiyetine saygılı basın mensupları bunu bilir, bütün gücüyle dikkat eder. Kimsenin vebalını almak istemez, dolaysıyla kalemiyle çok faydalı olur.

       Her gelen iktidara arka ve karşı çıkmayı hedef haline getiren basın yayın organlarımız ve yazarlarımız bulunmaktadır. Bu tutum içinde olanlar, arka çıktıklarına da, karşı çıktıklarına da umdukları fayda ve zararı veremezler, ancak kendilerini bitirirler.

       Çünkü bizim toplumumuzun vicdanı aşırılığı ve fanatizi mi kabul etmiyor. Orta ve uzun vadede haklının,  hakkını teslim ediyor. Basın adına başkalarına uşaklık yapanların yanına, uşaklıkları bile kalmıyor.

       Ülkemizde, kamplaşmış siyasete paralel olarak basınımızda da kamplaşma görülmektedir. Bu durumda basın,  HAKEM olma özelliğini kaybetmektedir.

       HOŞGÖRÜ, siyasi partiler arasında, siyaset-basın ilişkilerinde vazgeçilmez bir ŞARTTIR. Zorluk ve anlaşmazlıklarımızın çoğu HOŞGÖRÜ yokluğundan kaynaklanıyor.

       Bir siyasetçimiz ?´? Siyaset ve basın aynı pastanın iki parçasıdır. Birinin diğerinden daha iyi olduğunu iddia etmesi yanlıştır. Böyle siyasetin böyle basını, böyle basının böyle siyaseti olur?´´ diyor.

       Demokrasinin vazgeçilmez unsuru olarak partilerin ve beşinci kuvvet olarakta kabul edilen basının,  DEVLET ve MİLLET hayatında önemli yer ve sorumluluğu kabul edilmektedir.

       Basın ve siyaset aynı zamanda, tahterevalli gibidir. Birbirini kaldırmayı ve indirmeyi hedeflememelidir. Bu hareket ikisine de, Ülkeye de zarar verir. En tipik örnek, bütün basın koro halinde Adnan Menderes´i kötüledi tutmadı. Yine bütün basın koro halinde Kenan Evren´i övdü o da tutmadı.

       Demek ki hak ve hakikatten ne basın nede siyasetçi ayrılmamalı, geçici memnun ve memnuniyetsizlik ola biliyor lakin orta ve uzun vadede asla tutmuyor.

       Kalem, ne sermayedarın nede makamın esiri olmamalıdır ki, hakiki kalem olsun vede hakkı yazsın.

İki kuvvet, hak-hakikat, adalet ve hukukun üstünlüğünden yana olduğu günler belki bir gün, görülür ve yaşanır.

                                                      Hayrola, muvaffak ola, muzaffer ola.