Fahri Kâinat efendimiz bir hadis-i şerifinde şöyle buyuruyor: ?Az konuş, az ye, az uyu sen hasta olmazsın.?

Ağızda dil hüner sahibinin hazinesi ve hazine kapısının anahtarıdır. Hüner sahibinin hazine kapısı kapalı olduğu için onun ne sattığını kim nereden bilecek? Yani konuşmayan bir kimsenin âlim veya cahil olduğunu kimse bilemez. O halde herkesin ilmi ve marifeti sözünden anlaşılır. 

Akıllı kimsenin huzurunda susmak edepli ve akıllıca bir iştir. Ancak gerektiği zamanda söz söylemek daha iyidir. 

2 şey öfke ve huzursuzluğa sebeptir. Birisi konuşmak gerektiğinde sessiz kalmak ve diğeri susulacak zamanda konuşmaktır. Zira ikisinden de pişmanlık duyulur. 

Allahü Teâlâ kulunda birçok azalar yaratmış, her birine de bir hizmet vermiştir. Dilin hizmeti konuşmaktır ama her şeyi değil. Peygamber efendimiz buyurdular ki? Ya hayrı söyle yoksa sus.?

?Kim Allah´a ve ahiret gününe iman ediyorsa sadece hayrı söylesin yahut sussun.?

Allahü Teâlâ kuluna iki kulak ve bir dil vermiştir ki söylediği sözdeki hatalarını işitebilsin. Çok konuşanın hüznü ve hatası da çok olur. İnsanın selameti diline sahip olmasındadır. Ayrıca Rabbimiz dilin önüne iki tane kilit koymuştur ki düşünerek konuşsun da aklına her geleni söylemesin diye. Bu kilitlerden biri dişler diğeriyse dudaklardır. 

Dilin gıybet, nemime, iftira, yalan gibi pek çok afeti vardır ki bunlardan kaçınmak lazımdır. İsa(a.s.) buyurdu ki ?Allah´ı zikirden başka her söz boş ve faydasızdır. Allahü Teâlâ´nın yarattıkları hakkında tefekkür etmeksizin sükût etmek de hatadır. İbretsiz her bakışta boştur, faydasızdır. Sözü Allah´ı zikir, sükûtu Allah´ın azamet ve kudretinin eserlerinde tefekkür, bakışı da ibret olana müjdeler olsun.?

Lokman Hekim(a.s.) ?Ey oğul! İnsanlar güzel sözleriyle öğündüklerinde sen de güzel sükûtunla övün? demiştir. Kus bin Saide ve Ekrem bin Sayfi bir araya geldiler. Biri diğerine ?İnsanoğlunda ne kadar kusur bulursun?? diye sordu. ?Sayılamayacak kadar çok lakin bir huy var ki insan onunla bütün bu ayıplarını örterdi? dedi. ?O nedir?? diye sorunca ?Diline sahip olmaktır? dedi.

                    Sükûta devam et zira onda selamet var

                    Boş konuşmayı bırak zira sonunda pişmanlık var.

Hikmet sahibi bir zat şöyle der: 

?Kimse asla cahil olduğunu kabullenmez. Ancak başka biri konuşurken sözü keserek konuşanlar bunu kabullenmiş demektir. Başkasının konuşmasını cahiller keser. 

Sözün başı ve sonu yani öncesi ve sonrası var. O halde söz sırasında lafa girme, birisi sözünü tamamlamadan onun sözünü kesme. Akıllı insanlar karşısında dinleyen birini görmedikçe konuşmaya başlamazlar. 

Ebu Hüreyre(r.a.) anlatıyor: ?Peygamber efendimiz:

?Şu söyleyeceğim hasletleri benden kim öğrenip onlarla amel etmek ve amel edeceklere öğretmek ister? ?diye sorunca

?Ben öğrenmek isterim Ya rasulallah? dedim. Elimden tuttu ve o beş hasleti bana saydı:

1-Haramlara düşmekten sakın ki insanların en çok ibadet edeni olasın.

2-Allahü Teâlâ´nın sana verdiğine razı ol ki insanların en zengini olasın. 

3-Komşuna iyi davran ki kâmil bir mümin olasın.

4-Kendin için sevip istediğini diğer insanlar için de iste ki kâmil bir Müslüman olasın

5-Çok gülme zira çok gülmek kalbi öldürür.?

Hz. Ömer buyurdular ki:

?Çok gülenin heybeti az olur. Çok şaka yapan hafife alınır. Bir şeyle çok meşgul olan o şeyle tanınır. Çok konuşanın hatası da çok olur. Hatası çok olanın hayâsı az olur. Hayâsı az olanın vera´ı(şüpheli şeylerden korunması) az olur. Vera´ı az olanın kalbi ölür. Kalbi ölene de cehennem ateşi haktır.?  

Peygamber efendimiz buyurdular ki:

?Konuşup da insanları güldürmek için yalan söyleyene yazıklar olsun, yazıklar olsun, yazıklar olsun.?

İbrahim en Nehai şöyle buyurdu:

? Bir adam yanında bulunan insanları güldürmek için bir söz söyler de bu söylediğine Allahü Teâlâ gazap ederse Allahü Teâlâ´nın gazabı o adamla beraber yanındakilere de dokunur. Bir adam da Allahü Teâlâ´nın razı olacağı bir söz söylerse Allahü Teâlâ´nın rahmeti o kimseyle beraber yanındakilere de erişir.

                     ( Tenbihül Gafilin)

Devamı gelecek?